Hep böyle göklere bakarak
Bekleyişler, ötelerinde
Ne var diye sorup duyulan
Günler! Diyordu ki bugün de
Bitse, ışık aslına dönse,
Son kuş da çekilse ağaçtan,
Doğanın ne varsa, ne denli
Öğeleri, uyuşumlular
Ya da çelişeni onların,
Tümü, o görkemli görünüş
Kavuşur görünmezliğine!
Her günkü akıştı bu, hiç de
Değişmiyordu, az önce, tam
O vakitte, gündüzle gece
Arası kıl payı vakitte
Durup, orada, boşluğunda
Görünüyordu ona içten,
Ezik bulut, yamalı bulut.