Toprak vardı içlerinde ve kazdılar.
Kazdılar da kazdılar, böyle geçti geceleri
Ve gündüzleri. Övgüler sunmadılar Tanrı’ya
Ki, o idi bütün bunları isteyen duyduklarına göre
Ki, o idi bütün bunları bilen duyduklarına göre.
Kazdılar ve duymadılar bundan başka bir şey.
Bilgeleşmediler, yoktu buldukları bir şarkı.
Ne de icat ettikleri bir dil kendilerine.
Kazdılar.
Bir durgunluk geldi, ve bir de fırtına.
Bütün denizler geldi.
Ben kazarım, sen kazarsın, ve o, kurt da kazar:
Ve şarkı söyleyen der ki: Kazdılar.
Ah biri, hiçbiri, hiç kimse, ah sen!
Nereye gitti, madem ki hiçbir yere gitmedi?
Sen kazarsın, ben kazarım ve sana doğru kazarım
Ve yüzüktür uyanan parmağımızdaki.
Çeviri: Behlül Dündar
